بافر یا تامپون

طبیعی است که موقع اضافه کردن اسید یا باز به یک محلول، pH محلول تغییر کند. برخی از محلولها موقع اضافه کردن اسید یا باز تغییرات pH قابل توجهی نشان می دهند، در حالیکه برخی دیگر تغییرات pH ناچیزی نشان می دهند. به محلولهایی که موقع اضافه کردن اسید یا باز تغییرات pH ناچیزی دارند و pH آنها تقریبا ثابت می ماند، محلول های بافر یا تامپون می گویند. من جمله محلول های بافر یا تامپون که در ضمن بهترین و متداولترین هم هستند، محلولهایی هستند که محتوی اسید و باز ضعیف مزدوج بطور همزمان هستند. بطور خلاصه خصلت بافری این محلولها از آنجا ناشی می شود که با اضافه کردن اسید و یون هیدروژن به محلول، باز ضعیف حاضر در محلول با یونهای هیدروژن اضافه شده واکنش می دهد و با اضافه کردن باز و یون هیدروکسید به محلول، اسید ضعیف حاضر در محلول با یون های هیدروکسید اضافه شده واکنش می دهد و بنابراین در هر صورت اجازه تغییر به غلظت یون هیدروژن یا یون هیدروکسید محلول و در نتیجه pH محلول داده نمی شود. البته لازم بذکر است که محلول اسید و باز ضعیف مزدوج با هم زمانی خصلت بافری از خود نشان می دهند که هر دوی آنها غلظت نسبتا بالایی داشته باشند.